Wiele banków w 1 miejscu

Infolinia
17 850 78 00

 

Warto wiedzieć

Alfabet kredytobiorcy hipotecznego

Kilkustronicowa treść napisana oficjalnym urzędowym językiem, na dodatek z licznymi tajemniczo brzmiącymi słowami i sformułowaniami, którą na ogół widzimy tylko raz w życiu. Nic więc dziwnego, że umowa kredytu hipotecznego u wielu osób budzi wręcz przerażenie, więc chcą ją jak najszybciej podpisać i mieć formalności za sobą. To błąd – każdą umowę trzeba przeczytać, zrozumieć jej zapisy. Przygotowaliśmy wyjaśnienia, które pomogą przygotować się do rozmowy z doradcą kredytowym.

Przeciętny Polak korzysta z kredytu hipotecznego tylko raz w życiu (albo wcale). Trudno się więc dziwić, że z obawami podchodzi do zapisów umowy kredytowej, większość występujących w niej pojęć jest mu obca. Wbrew pozorom nie są one wcale trudne do zrozumienia, jeśli tylko są opisane prostym, zrozumiałym dla każdego językiem. Przygotowaliśmy wyjaśnienie pojęć najczęściej spotykanych w trakcie ubiegania się o kredyt hipoteczny, które warto znać, bo zaciągnięte zobowiązanie będziemy spłacali nierzadko przez kilkadziesiąt lat.

Biuro Informacji Kredytowej (BIK) – instytucja do której trafiają informacje o wszelkich zaciągniętych zobowiązaniach, czyli kredytach, limitach w rachunku, limitach na karcie kredytowej, zakupach ratalnych. Przynajmniej dwa razy w tygodniu, w oparciu o informacje nadsyłane przez kredytodawców, odnotowywane są zmiany, np. spłata kolejnej raty, przekroczenie terminu płatności. Posiadanie długiej i pozytywnej historii kredytowej w BIK to powód do dumy, co przekłada się na wysoką ocenę punktową i wyższą wiarygodność kredytową, które to czynniki mają wpływ na otrzymanie lepszych warunków finansowania.

Całkowita kwota kredytu – kwota, którą faktycznie otrzymamy na podstawie zawartej umowy kredytowej. Nie obejmuje ona wszelkich kredytowanych kosztów kredytu, np. prowizji bankowej.

Całkowity koszt kredytu – wszelkie koszty, które musi ponieść kredytobiorca w związku z zaciąganym zobowiązaniem, np. prowizja banku, odsetki, koszt obowiązkowego ubezpieczenia, opłata przygotowawcza. Pojęcie nie obejmuje opłat notarialnych i sądowych związanych ze sporządzeniem aktu notarialnego oraz ustanowieniem hipoteki.

LTV (ang. loan to value) – relacja kwoty kredytu pozostającej do spłaty do wartości nieruchomości stanowiącej zabezpieczenie zobowiązania. Zgodnie z aktualnymi przepisami wskaźnik ten nie powinien być wyższy niż 80%. Może być podwyższony maksymalnie do 90% przy zastosowaniu przez kredytodawcę dodatkowego zabezpieczenia.

Operat szacunkowy – dokument przygotowany przez rzeczoznawcę majątkowego, by określić realną wartość rynkową nieruchomości, która ma być zabezpieczeniem kredytu hipotecznego. Przepisy szczegółowo opisują wymaganą zawartość operatu, która musi odnosić się nie tylko do samej nieruchomości (jej usytuowania, charakterystyki, itp.), ale także do jej przeznaczenia w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

Operat jest ważny przez 12 miesięcy i po tym terminie jego autor, i tylko on, może przedłużyć jego ważność na kolejne 12 miesięcy, nanosząc stosowną adnotację. Przedłużenie ważności operatu nie jest możliwe, jeśli znacznie zmieniła się wartość nieruchomości, jej stan techniczny (wykonano remont lub nastąpiła dewastacja) czy też ustalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

Pozaodsetkowe koszty kredytu – koszty związane z kredytem za wyjątkiem odsetek wynikających z oprocentowania zobowiązania. Nie mogą być one wyższe od całkowitej kwoty kredytu.

Rzeczywista Roczna Stopa Procentowa (RRSO) – zgodnie z definicją w ustawie o kredycie konsumenckim jest to „całkowity koszt kredytu ponoszony przez konsumenta, wyrażony jako wartość procentowa całkowitej kwoty kredytu w stosunku rocznym”. Inaczej mówiąc, jest to cena pieniądza w czasie. Fakt, że jest w niej uwzględniona długość okresu korzystania ze środków sprawia, że kredyty hipoteczne charakteryzują się niską, wynoszącą kilka procent RRSO, natomiast zaciągane na kilkadziesiąt dni „chwilówki” mają często RRSO wyrażone w tysiącach procent.

RRSO powie nam prawdę o atrakcyjności danego zobowiązania tylko wtedy, gdy będziemy porównywali kredyty zaciągnięte na tę samą kwotę i na ten sam okres.

Ocena punktowa (ang. scoring) – wyrażona w punktach ocena historii spłaty dotychczasowych zobowiązań kredytobiorcy wystawiona przez BIK.

Ubezpieczenie pomostowe – forma zabezpieczenia przez kredytodawcę swoich interesów do czasu aż informacja o zaciągniętym kredycie hipotecznym zostanie wpisana w księdze wieczystej kredytowanej nieruchomości. Na ogół trwa to kilka lub kilkanaście miesięcy i w tym okresie kredytobiorca płaci wyższą ratę ze względu na podwyższoną marżę kredytu. W interesie kredytobiorcy jest, by jak najszybciej doprowadzić do ujawnienia kredytu w księdze wieczystej i przedstawić kredytodawcy stosowne zaświadczenie.

Ubezpieczenie niskiego wkładu własnego – obowiązkowe ubezpieczenie, z którego trzeba skorzystać, gdy kredytobiorca dysponuje wkładem własnym niższym niż 20%. Może to być ubezpieczenie na wypadek śmierci lub od utraty pracy. To forma dodatkowego zabezpieczenia korzystna dla kredytodawcy. W przypadku kłopotów ze spłatą zobowiązania w określonych przypadkach uregulowanie należności (w całości lub w części) przejmie ubezpieczyciel.

WIBOR (ang. Warsaw Interbank Offered Rate) – wskaźnik, który mówi o przeciętnym oprocentowaniu pożyczek na polskim rynku bankowym. Wysokość WIBOR jest obliczana jako średnia arytmetyczna wysokości oprocentowania depozytów zgłoszonych przez banki komercyjne i Bank Gospodarstwa Krajowego. Wskaźnik jest ustalany każdego dnia roboczego o godz. 11:00 na tzw. fixingu i określany na różne okresy: 1 dzień, 1 lub 2 tygodnie, 1, 3, 6 i 9 miesięcy lub 1 rok.

WIBOR mówi o „cenie pieniądze” w danym okresie i jest używany jako punkt odniesienia dla oprocentowania kredytów hipotecznych i pożyczek dla przedsiębiorców. Ma też pośredni wpływ na oprocentowanie kredytów gotówkowych, ustalenie oprocentowania obligacji i instrumentów pochodnych.

Wkład własny – określony procent wartości nieruchomości, który powinien zostać opłacony przez samego kredytobiorcę. Przepisy wymagają, by było to min. 20%, przy czym dopuszczalne jest jego ograniczenie do 10%, ale wówczas kredytodawca ma prawo uzależnić udzielenie kredytu od przedstawienia dodatkowego zabezpieczenia, np. ubezpieczenia niskiego wkładu własnego, zastawu na przedmiotach wartościowych należących do kredytobiorcy.

Wyłączenia – umieszczony w Ogólnych Warunkach Ubezpieczenia (OWU) wykaz sytuacji, w których polisa ubezpieczeniowa „nie zadziała”. Inaczej mówiąc, przy tego typu zdarzeniach ubezpieczyciel ma prawo odmówić wypłaty świadczenia. Najczęściej spotykane wyłączenia przy ubezpieczeniu na życie dotyczą zgonu w wyniku wypadku spowodowanego pod wpływem alkoholu lub samobójstwa. W przypadku ubezpieczenia od utraty pracy na wypłatę świadczenia nie można liczyć, jeśli samemu się ją porzuciło lub jej utrata wiązała się z ciężkim naruszeniem obowiązków pracowniczych.

Wiarygodność kredytowa – dokonana przez kredytodawcę ocena ryzyka, że pożyczone pieniądze nie wrócą do niego w czasie określonym w harmonogramie spłaty kredytu. Najważniejszym elementem badania wiarygodności kredytowej jest sprawdzenie historii dotychczasowych zobowiązań klienta w rejestrach BIK. Na wynik ma również wpływ źródło dochodów kredytobiorcy. W ocenie analityków, najmniejsze ryzyko wiąże się z kredytowaniem pracownika sfery budżetowej, dużej firmy państwowej. Zdecydowanie większe z pożyczeniem pieniędzy osobie zatrudnionej w niewielkiej, lokalnej firmie, której stabilność trudno oszacować. Z największą ostrożnością traktowani są prowadzący działalność gospodarczą.

Zdolność kredytowa – możliwość spłaty zobowiązania we wnioskowanej kwocie w określonym czasie. Przy jej badaniu porównuje się wszelkie udokumentowane dochody wnioskodawcy z jego wydatkami. Po stronie tych drugich uwzględnia się nie tylko wydatki na media (prąd, gaz, telefon, czynsz) oraz „życie” (żywność, odzież itp.), ale również te związane ze spłatą dotychczasowych zobowiązań (kredyty, limity na kartach kredytowych lub w rachunku). Znaczenie ma też liczba osób na utrzymaniu, wielkość miejscowości, w której mieszka kredytobiorca.

Kto pyta nie błądzi

To znane stwierdzenie ma zastosowanie we wszystkich sytuacjach życiowych. Warto je stosować także w trakcie ubiegania się o kredyt hipoteczny. Zaciągamy wieloletnie zobowiązanie na wielką kwotę i żadne zapisy w umowie kredytowej nie powinny budzić naszych wątpliwości czy wręcz obaw. Mamy prawo domagać się od doradcy kredytowego wyjaśnienia wszelkich niejasności, jeśli chcemy przeczytać umowę w spokoju lub skonsultować ją z prawnikiem, to kredytodawca ma obowiązek udostępnić nam jej wzór.

Tylko w ten sposób możemy sobie zapewnić spokojny sen w nowym domu czy mieszkaniu, bez obaw, że coś nas zaskoczy w trakcie spłacania kredytu.

2021-12-17
Zobacz wszystkie

Kalkulator kredytowy

Masz pytania?
Skontaktuj się z nami!
pola oznaczone * są wymagane

Kursy walut

Kurs walut Notowanie z: 2024-10-22
USD 3,9862 0.22% 0.0087 zł
EUR 4,3159 0.04% 0.0019 zł
CHF 4,6063 0.17% 0.0078 zł
GBP 5,1777 0.07% 0.0036 zł

Nasi partnerzy

Odwiedź nas na Google+

Ta strona korzysta z cookies OK, rozumiem Więcej informacji